U, de petitionaris
Cartoon klein

Stop onredelijke fotoclaims

528 ondertekeningen

NVJ, NVF en ruim 100 fotografen hebben augustus 2020 een brandbrief gestuurd naar de rechterlijke macht en betrokken ministers omdat het lastiger zou zijn om auteursrechten te handhaven.

Wij ervaren dat anders: Steeds meer commerciële handhavers innen stevige boetes die ze in eigen zak steken.

  • Er is regelmatig nieuws, via je ondertekening kun je de berichten per mail ontvangen.

Petitie

Wij

Bloggers, publicisten, websitebouwers en websitebeheerders.

 

constateren dat:

Dat:

  • Foto's met een bot opgespoord worden.

  • Juristen hiervoor sommatiebrieven sturen.

  • Er zelden sprake is van opzet.

  • Het regelmatig geen inbreuk lijkt te zijn.

  • De gevorderde schade flink opgeklopt wordt.

  • Rechters deze opgeklopte bedragen toewijzen.

  • Artikel 1019h Rv de proceskosten doet oplopen.

  • Vermeende inbreukmakers een rechtszaak proberen te voorkomen en betalen.

  • Weinig tot niets van de 'opbrengst' terecht komt bij fotografen.

 

en verzoeken

Om een onafhankelijke commissie waar je een sommatiebrief aan kunt voorleggen.

Deze commissie controleert of er sprake is van een inbreuk en bepaalt wat een redelijke schadevergoeding voor de fotograaf is. De leges hiervoor kunnen gezien worden als een boete waar een preventieve werking van uit gaat. De fotograaf krijgt zijn schade vergoed en 'boetes' komen terecht bij de overheid.

Voordelen:

  • De fotograaf kan zelf zijn rechten handhaven.
  • Ons rechtssysteem wordt ontlast.

Ondertekenen

 
We e-mailen u een link waarmee u uw ondertekening kunt bevestigen. Uw gegevens worden niet doorgespeeld aan derden en blijven bij de Stichting Petities.nl. Meer hierover leest u in onze privacyverklaring.

Details

Ontvanger:
Tweede Kamer 
Petitieloket:
Einddatum:
01-10-2024 
Petitionaris:
Martine Bakx 
Website:

Geschiedenis

Ondertekeningen

Nieuws

Een fijn vonnis, NoCureNoPay, genegeerd portretrecht en bureaucratie

Alweer vijf jaar help ik van inbreuk beschuldigde fotogebruikers om een dreigende rechtszaak af te wenden. Wat vrijwel altijd lukt mits er nog geen discussie loopt waar men uit kan afleiden dat het slachtoffer zich juridisch niet kan verweren.

+Lees meer...

Fijn vonnis met beruchte fototrol
Tweemaal hielp ik bij een rechtszaak waar Dirk Jan Dijkstra als gemachtigde optrad voor de fotograaf. Bij beide zaken moest bijna €3.000 afgetikt worden voor het gebruik van een gratis CC-foto. Dijkstra heeft 2 maanden geleden een flinke tik gekregen van de rechter en zal nu hopelijk minder snel dagvaarden. Extra fijn aan het vonnis is dat schade voor het ontbreken van de naam van tafel is geveegd. Alleen de fysieke maker heeft volgens de wet recht op naamsvermelding. Het is schandalig hoe vaak rechters schade hebben toegewezen voor het ontbreken van naamsvermelding aan fictieve makers.

Het gevaar van ‘No Cure No Pay’
Een fotograaf heeft een ‘No Cure No Pay’ partij ingeschakeld om een betwiste vordering van €29.000 te incasseren. De kantonrechter is echter niet bevoegd om te oordelen over vorderingen boven de €25.000 en verwijst de zaak door. De fotograaf moet daardoor extra griffierecht betalen en is verplicht een advocaat in te schakelen. Naast deze stevige kosten loopt hij bovendien het risico dat hij een eerdere afkoopsom van maar liefst €37.000 moet terugbetalen.

Het portretrecht van David Pinto
Ruim 6 jaar na de uitspraak is het schandalige vonnis over de in opdracht gemaakte portretfoto’s van David Pinto gepubliceerd. Onbegrijpelijk dat dit vonnis al die tijd onder de radar is gebleven en er destijds geen ophef is ontstaan. Het portretrecht van David Pinto is mijn inziens genegeerd.

Bureaucratische ellende
De onzekerheid of een rechter zuiver oordeelt heeft me de afgelopen jaren het meest verbijsterd. Met op de tweede plaats hoogopgeleide ambtenaren met fijne salarissen die elkaar en mij aan het werk houden met zinloze antwoorden, formaliteiten, procedures, beslissingen, verwijzingen, regels enz.. Wat heb je als burger aan regels en wetgeving als rechters zich er niet aan houden en toezichthouders niet optreden?
Op LinkedIn ben ik een serie begonnen over mijn Kafkaëske ervaringen, zodat andere burgers die iets willen doen aan de misstanden hun tijd niet verspillen aan hetzelfde geneuzel.
1. Staatscommissie Rechtsstaat
2. Mededingingsautoriteit
3. Europese Commissie
4 e.v. Connect op LinkedIn om op de hoogte te blijven.

Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.

Groet!
De petitionaris

24-01-2024

Een nieuwe petitie, een nieuwe inzamelingsactie en opnieuw Kafka

De petitionaris is aan een studie Mediarecht begonnen en moest even slikken toen ze zag dat het studieboek uit 2014 is en het gedeelte over de Auteurswet onveranderd wordt gebruikt. Wetgeving over hyperlinks, framen en hotlinken (voortkomende uit EU-arresten als Svensson, Bestwater en Bild-Kunst) ontbreekt.

+Lees meer...

De in jurisprudentie veel gebruikte term ‘Handeling Bestaande In Een Mededeling’ kent geen grond in onze nationale wet.

Update de Auteurswet
Hoogste tijd om de wet te updaten. Een nieuwe petitie dus! Ik heb een en ander uitgewerkt in een blog, op- en aanmerkingen zijn welkom. Doel is dit keer geen handtekeningen op te halen maar een uitgekristalliseerde tekst om na de verkiezingen aan te bieden aan onze wetgever.

Roel Dijkstra
Begin dit jaar was ik van plan om een vonnis te laten herroepen met het boegbeeld van de fototrollerij, Roel Dijkstra. Ik vermoed in die zaak dat hij de rechten niet heeft. Liever zou ik aangifte doen. Zodat het OM het onderzoek overneemt, getuigen hoort en de gedaagde partij geen risico loopt op nog meer kosten. Helaas werkt dat niet zo in onze rechtsstaat. Als er een vonnis ligt moet je zelf aan de slag. En zolang ik het bewijs niet rond heb in die zaak durf ik een gerechtelijke procedure niet aan.
Afgelopen week diende zich een nieuwe kans aan. Rechtbank Amsterdam publiceerde een vonnis op aanvraag van een dame die wederom een claim van Roel Dijkstra had gekregen. De advocaat van Roel Dijkstra, Kitty van Boven, gebruikte die uitspraak uit 2007 om een betaling af te dwingen. De dame had dat 16 jaar oude vonnis niet meer en vroeg het op.
Bij mij gingen alle alarmbellen af toen ik las over een foute bronvermelding in de krant bij de oorspronkelijke foto. Het zal toch niet zo wezen dat Roel Dijkstra in 2007 al achter andermans foto’s aanjoeg en wegkomt bij de rechter door te beweren dat de bronvermelding niet klopt? Volgens de LinkedIn-gegevens van de fotograaf dus wel. Met aangetoond bedrog kun je een vonnis laten herroepen. Maar ja, dat kost veel geld en elke rechtszaak, hoe sterk je ook denkt te staan, kent een procesrisico, zeker bij IE-zaken waar rechters een dubbele pet op kunnen hebben. Ik kan dat van deze dame niet vragen. In het algemeen belang is herroeping nodig. Daarom een inzamelingsactie via GoFundMe.

Staatscommissie Rechtsstaat
"De Staatscommissie rechtsstaat heeft de opdracht om vanuit het perspectief van de burger het functioneren van de rechtsstaat te analyseren en voorstellen te doen voor versterking ervan. Op 2 februari 2023 is de staatscommissie van start gegaan.
De staatscommissie zal onderzoek doen naar het functioneren van de wetgevende, rechtsprekende en uitvoerende macht. Daarbij kijkt de staatscommissie zowel naar deze drie machten afzonderlijk als naar hun onderlinge wisselwerking. Een goede bescherming van burgers tegen besluiten van de overheid en effectieve rechtsbescherming van burgers zijn hierbij belangrijke aandachtspunten. De staatscommissie zal voor 1 juni 2024 haar advies aanbieden aan regering, parlement en rechtspraak." Aldus de website

Bureaucratie
Na vijf jaar tevergeefs aankloppen bij de overheid voor hulp en meerdere pogingen om goede jurisprudentie uit te lokken had ik het eigenlijk al opgegeven. Elke ambtenaar lijkt op de hoogte van het verdienmodel met stockfoto's. Ze sturen me eindeloos van het kastje naar de muur. Goed voor de werkgelegenheid op dit rechtsgebied.
Doch toen ik gewezen werd op de nieuwe staatscommissie klom ik toch weer in de pen. Ik schreef een uitgebreide brief. Veel werk. Omdat het tijd kost om neutraal te schrijven, om niet te boos en gefrustreerd over te komen, om zorgvuldig enkele kwesties uit mijn enorme archief met ellende te selecteren, om de helft weer te schrappen omdat de brief anders te lang wordt.
Ik kreeg het gebruikelijke vriendelijke antwoord van een anonieme ambtenaar. Veel dank en zo. We nemen het serieus. We nemen het mee. En “Omdat de Staatscommissie niet tot taak heeft om individuele problemen en/of procedures op te lossen, kunnen we helaas niet direct ingaan op uw individuele zaak.”
Bij de ene instantie is het; we kunnen niks doen want u heeft geen persoonlijk belang, bij de andere kunnen ze niet op individuele zaken ingaan. En dat al vijf jaar lang.
Ik bied ze een petitie met een oplossing op een presenteerblaadje. Een oplossing die veel belastinggeld en leed zal besparen: Een poortje voordat een fototrol naar de rechter kan, waar gecontroleerd wordt of een fototrol wel de rechten heeft en zo ja of die rechten geschonden zijn.
Wederom pure Kafka. Ik heb de brief op LinkedIn gepubliceerd.

Dat was het weer voor deze keer. Hoogste tijd dat pers en politiek deze misstanden oppikken. Deel de petitie en deel jullie ervaringsverhalen, ook als je betaald hebt.

En mocht je wat geld kunnen missen, doneer voor BERUCHTE FOTOTROL!

Groet! De petitionaris, Martine Bakx.

17-11-2023

Fotoclaims: Citaatrecht, embedden en de Stichting Beeld Anoniem

Bij veel claims die ik zie valt mijn inziens het gebruik onder citaatrecht. Dat is al eerder geconstateerd door advocaten Ewout Jansen en Marjolein Driessen.

+Lees meer...

Voor Netkwesties heb ik met wat hulp een uitgebreid artikel geschreven met tips hoe je ertegen te verweren.

Roel Dijkstra en Kitty van Boven

Voor Bureau Jeugd & Media kwamen deze tips net te laat. Dat kreeg een fotoclaim van de schrijvers van de brandbrief die de aanleiding vormde voor deze petitie en is in discussie gegaan over wel/geen citaat.
Fotograaf Roel Dijkstra was recentelijk nog in het nieuws omdat hij zijn zaak heeft verkocht. Blijkbaar is dat exclusief zijn uitgebreide archief aangezien Kitty van Boven nog steeds opdracht krijgt te dagvaarden.
Mocht het zover komen dan kan deze gedaagde naast het citaatrecht nog inbrengen dat ze een hyperlink naar de bronpublicatie geplaatst heeft waarmee dit gebruik volgens het Svensson-arrest geen nieuwe openbaarmaking is maar een zogenoemde ‘handeling bestaande in een mededeling’.

Embedden

Die hyperlink brengt mij bij een groot misverstand. Nogal wat juristen menen dat hyperlinken en hotlinken hetzelfde betekent. Echter, een hyperlink is een voor de bezoeker volgbare verwijzing en een hotlink niet. Bij een hotlink komt een afbeelding van een andere server zonder dat de bezoeker dat doorheeft. Dat is een nieuwe openbaarmaking en daar heb je toestemming van de rechthebbende voor nodig. Tenzij je de afbeelding plaatst in combinatie met een hyperlink, dan is het voor de bezoeker wél duidelijk en krijgt de eerdere openbaarmaker credits in de vorm van een backlink. Wat het nog onduidelijker maakt is dat de term embedden ingeburgerd is voor hotlinken. Embedden betekent echter niets meer dan insluiten. Toegestaan is embedden in combinatie met een hyperlink: EMBEDDED HYPERLINKEN. Ik heb het meerdere keren proberen uit te leggen, het blijft complexe materie.

Tarieven Stichting Beeld Anoniem

De inzamelingsactie voor Jabbar, waar rechter G.J.J. Smits van rechtbank Assen 300% van het tarief van Stichting Beeld Anoniem heeft toegewezen loopt nog steeds. Het is frustrerend dat rechters dit tarief blijven accepteren om schadevergoedingen op te begroten. Zo is het in deze zaak gebruikt voor modellen die gratis geposeerd hebben - op initiatief van de fotograaf(!) – in ruil voor foto’s voor hun portfolio. Kort daarop dan juist weer een hele fijne uitspraak. Waar zwart op wit staat: “De tarieven van Stichting Beeldanoniem zijn geen weergave van hetgeen gebruikelijk is in de markt.” Dat hebben vele gedupeerde fotogebruikers ingebracht, rechters hebben het genegeerd of legden de bewijslast – dat de tarieven niet marktconform zijn - bij gedaagden neer.

De willekeur en onvoorspelbaarheid van rechters maken dat er geen rechtsbescherming is. Sowieso is procederen onbetaalbaar. En de enkeling die in persoon procedeert loopt tegen een systeem aan dat vooral handelt in eigen belang, namelijk het verdienmodel van juristen overeind houden.

Bureaucratie

De Mededingingsautoriteit heeft destijds – naar aanleiding van dit blog – contact opgenomen over het toepassen van de tarieven van Stichting Beeld Anoniem door juristen. Sindsdien moeten zij tientallen, misschien wel honderden, meldingen hierover hebben gehad. Mijn handhavingsverzoek is afgewezen wegens geen persoonlijk en actueel belang en zo kan het gebeuren dat de afpersingspraktijken met deze tarieven voortduren.

N.B. Ik had aangegeven het handhavingsverzoek te willen intrekken in ruil voor een publicatie dat de tarieven van Stichting Beeld Anoniem niet marktconform zijn en niet bedoeld zijn om lukraak schadevergoedingen op te baseren.
De handelswijze van de Mededingingsautoriteit is illustratief voor juridische ambtenaren. Zo deed ik een melding bij het Commissariaat voor de Media dat Bol.com de wet op de vaste boekenprijs overtreedt en gaat de toezichthouder daar niets mee doen omdat ik geen persoonlijk belang (meer) heb. Mijn klacht bij de Europese Commissie is zelfs zonder enige inhoudelijke reactie afgewezen.

Nationale ombudsman

Dat brengt mij tot slot bij de Nationale Ombudsman. De aangewezen persoon die burgers moet helpen als de overheid het laat afweten. Het laatste antwoord was zo nietszeggend, zie voortgangsbericht van december 2022, dat ik een geïrriteerde reactie gestuurd heb met alle instanties en autoriteiten die ik ooit benaderde in de CC. Daarna bleef het stil.
Stichting de Verbeelding heeft namens mij een verzoek ingediend of ik op de lijst ‘lastige klagers die geen antwoord krijgen’ sta. Dat Woo-verzoek was niet ontvankelijk, toen weer wel maar toen werd mijn gemachtigde geweigerd. Uiteindelijk laten ze me weten: “Op basis van uw verzoek is gezocht in onze systemen met uw naam als zoekterm. Er zijn geen documenten aangetroffen die vallen binnen de reikwijdte van uw verzoek.”
Beter hadden ze die tijd kunnen besteden aan het behandelen van mijn klachten over de overheid. Er lopen er nu drie:

  1. Rechtspraak.nl wegens het selectief publiceren van uitspraken en het achterhouden van informatie.
  2. Autoriteit Consument en Markt wegens het niet optreden tegen prijsafspraken volgens de tarievenlijst van Stichting Beeld Anoniem.
  3. Commissariaat voor de Media wegens het niet handhaven op de Wet voor de Vaste Boekenprijs.

Dat was het weer voor deze keer. Hoogste tijd dat deze problematiek opgepikt wordt door de pers en politiek. Deel de petitie en deel jullie ervaringsverhalen, ook als je betaald hebt.

Groet! De petitionaris.

08-09-2023