NVJ, NVF en ruim 100 fotografen hebben augustus 2020 een brandbrief gestuurd naar de rechterlijke macht en betrokken ministers omdat het lastiger zou zijn om auteursrechten te handhaven.
Wij ervaren dat anders: Steeds meer commerciële handhavers innen stevige boetes die ze in eigen zak steken.
Bloggers, publicisten, websitebouwers en websitebeheerders.
Om een onafhankelijke commissie waar je een sommatiebrief aan kunt voorleggen.
Deze commissie controleert of er sprake is van een inbreuk en bepaalt wat een redelijke schadevergoeding voor de fotograaf is. De leges hiervoor kunnen gezien worden als een boete waar een preventieve werking van uit gaat. De fotograaf krijgt zijn schade vergoed en 'boetes' komen terecht bij de overheid.
Voordelen:
Eigenlijk had dit een positief nieuwsbericht moeten worden. Ik ben gevraagd door een uitgever om een boek te schrijven over fotorecht in het digitale tijdperk.
Onze auteurswet is zo gedateerd dat het logisch is dat er geen eenduidige jurisprudentie is zodra het over publicaties op internet gaat. Van digibeten kun je niet verwachten dat ze het verschil kennen tussen een hotlink en een hyperlink en ik leg dat graag uit.
Echter, drie hele lelijke uitspraken met advocaat Kitty van Boven in de hoofdrol binnen een maand tijd deden mij beseffen dat uitleggen, onderwijs of een update van de auteurswet totaal geen zin heeft. Rechters en advocaten houden de afpersingspraktijken in stand. Ze bakkeleien, stevig betaald, over futiliteiten en duwen mensen willens en wetens de financiële afgrond in. Er is geen rechtsbescherming, procederen over stockfoto's gaat helemaal niet over rechtvaardigheid, het zijn juristenfeestjes.
Pieter Pannevis
Een foto van 2 haringen waarbij Kitty van Boven waarschijnlijk verwezen heeft voor de voor Pannevis gunstige jurisprudentie uit 2018 van Broodje Ros. Schadevergoeding weer eens gebaseerd op de tarieven van Stichting Foto Anoniem met een volledige proceskostenveroordeling door rechtbank Noord Nederland. Vishandel Sontplein mocht 3.400 euro dokken terwijl de persoon die de foto op de Facebookpagina geplaatst had al voor 650 euro had geschikt.
René Hendriks
Deze fotograaf beheert twee websites; regio15.nl en district8.net. Al jaren wappert hij met de auteursrechten van de bij de websites aangesloten freelance fotografen en nu had eindelijk eens een rechter gevraagd of hij daar überhaupt wel toe gerechtigd was. Rechtbank Gelderland heeft genoegen genomen met MONDELINGE verklaringen. En dat is nog niet eens het ergste. Het ging hier over ingesloten nieuwsfeeds wat toegestaan is onder citaatrecht, art. 15a.2 Aw. Maar liefst 65.000 euro moet er betaald worden, de eigen proceskosten komen daar nog eens bovenop.
Analoog versus digitaal
Op het door Roel Dijkstra verloren hoger beroep over een portretfoto is een noot verschenen dat hij de zaak had kunnen winnen met dat het portretrecht van art. 19.3 Aw alleen geldt voor analoge publicaties. Kitty van Boven heeft vermoedelijk een hoger beroep uitgelokt door een kleine onvermogende stichting te laten winnen in eerste aanleg. Hof Arnhem-Leeuwarden gaat mee in het geneuzel over analoog versus digitaal. De AVG wordt wederom volledig genegeerd terwijl een in opdracht gemaakte portretfoto een persoonsgegeven is dat de fotograaf niet zonder toestemming, anders dan bij opdracht bepaald, mag gebruiken. Zo’n fotograaf kan dus niet eens inkomsten zijn misgelopen. Het hof moffelt de naam van Kitty van Boven weg, daar staat een mij bekende ‘katvanger’. Schade voor de stichting 20.000 euro waarvan twee derde voor de uren van de eigen advocaat die eveneens de AVG niet ter sprake bracht.
Ik stond weer eens op het punt om de handdoek in de ring te gooien. Maar ja, niemand die het stokje van mij over kan nemen, daarvoor zit ik te diep in de beerput. En de meldingen blijven maar binnenkomen. Een desinfecterend zonnetje is het enige dat ik kan doen, mijn tijd en frustratie dus maar in een lang artikel gestopt.
Mijn eigen rechtszaak met ANP
Zie ook het vorige nieuwsbericht dat er geheel aan gewijd was. Rechtbank Rotterdam heeft een zitting ingepland op 12 december. Ondanks mijn verzoek, dat gesteund werd door ANP, eerst uitspraak te doen over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. Het lijkt ons weinig zin hebben om de zaak inhoudelijk te bespreken als de zaak afgewezen wordt wegens niet ontvankelijk. Daar lopen de kosten voor beide partijen nodeloos van op. De herroepingstermijn verloopt ruim voor de zittingsdatum. Ik ga dus voor het geval de rechtbank de zaak ter zitting of erna de zaak niet ontvankelijk verklaard nu alvast de holding van ANP dagvaarden. Anders komt er geen inhoudelijke beoordeling. Ik baal van de vertraging en bureaucratie.
PS, zitting is openbaar. Mocht je in de gelegenheid zijn... Hoe meer toeschouwers, hoe kleiner de kans op een achterkamertjesvonnis.
Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.
Groet! De petitionaris
Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen bij de rechter…
Mijn verzoek aan de rechter om het vonnis van de legbatterijfoto te herroepen leek mij een te behappen risico. Het ergste dat er kon gebeuren is dat ANP bewijs overlegt waaruit blijkt dat ze uit eigen naam schade mocht vorderen.
Zo’n bewijs is er wel of niet en dat kost geen uren om dat uit te zoeken. Ik had ingeschat dat ik bij verlies hooguit €1.000,- aan proceskosten kwijt zou zijn.
‘Je denkt nog steeds dat je gaat winnen hè?’ zei mijn gemachtigde toen hij weken later telefonisch een bericht van de advocaat van ANP doorgaf.
Eerlijk gezegd denk ik dat helemaal niet, ik vrees een achterkamertjesvonnis. Publiciteit kan dat voorkomen, dus het petitie-nieuwsbericht is dit keer geheel gewijd aan het opmerkelijke verloop.
De deurwaarder
De eerste deurwaarder die ik benaderde, zaak aangemeld per mail en paar uur later erachteraan gebeld, weigerde de zaak. Na nog 5 belletjes vond ik pas een deurwaarder.
Hollandse Hoogte B.V. bleek uitgeschreven in het handelsregister. Omdat Hollandse Hoogte al voor mijn rechtszaak was samengegaan met ANP gaf ik telefonisch door dat ANP B.V. gedaagd moest worden. Of ik dat per mail wilde bevestigen zei de deurwaarder. Met de wetenschap van nu had ik de deurwaarder uit moeten laten zoeken wie de rechtsopvolger is van Hollandse Hoogte B.V..
Ik had de deurwaarder opdracht gegeven de zaak aan te brengen bij de rechtbank. Omdat mijn gemachtigde aangaf nog steeds geen factuur voor het griffierecht te hebben ontvangen belde ik naar de rechtbank en kwam ik er zo nog net op tijd achter dat het aanbrengen niet gebeurd was.
De advocaat
Vooropgesteld. Voor het eerst in mijn ‘carrière’ dat ik een fatsoenlijke advocaat tref. Wellicht omdat hij in iets anders gespecialiseerd is dan Intellectueel Eigendom ;-).
De advocaat gaf aan dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd en stelde een ‘verzoeningsgesprek’ voor. Ik heb de advocaat vriendelijk bedankt voor de uitnodiging.
Vervolgens gaf de advocaat aan dat ANP zich zal verzetten tegen wijziging van de rechtspersoon en dat ANP inzet op een volledige proceskostenveroordeling. Of ik de procedure niet beter kon intrekken? Dit keer antwoordde ik kort, NEE.
Het verweer van ANP
Als eerste verweer uiteraard dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd. Dat is een onverwachts kadootje. Er blijkt een hele kerstboom te zijn opgetuigd, zoals mijn gemachtigde het prachtig verwoordde. Door Bas van Beek, mijn inziens het brein van de fototrollerij bij ANP. Hopelijk is dat voor de rechter voldoende reden om mijn verzoek de rechtspersoon te wijzigen te honoreren.
Als tweede verweer dat ik te laat ben met herroepen. Daarna het inhoudelijke verweer.
De eis van een volledige proceskostenveroordeling heeft ANP laten vervallen. Een hele geruststelling dat het me geen godsvermogen gaat kosten als de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaart omdat ik de verkeerde rechtspersoon heb gedaagd.
De rechtbank
Ik had mijn repliek (= de reactie op de verweren) al bijna klaar toen er bericht kwam dat de kantonrechter de zaak wil bespreken in een zitting. In deze fase van de procedure is dat ongebruikelijk en ik verzuchtte tegen mijn gemachtigde: “Tentakels ANP zijn lang”. Hij appte terug: “Die van jou zijn plakkerig haha”.
Met een zitting lopen de proceskosten stevig op en het lijkt me zinloos om het geschil inhoudelijk te bespreken als er nog niet geoordeeld is over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. We hebben een verzoek ingediend om daar eerst uitspraak over te doen. Mocht de rechtbank dat verzoek niet honoreren neem ik het zekere voor het onzekere. Dan trek ik de zaak in en daag de juiste rechtspersoon.
Privatieve lastgevingsovereenkomst
Er kwam nog een onverwachts kadootje voorbij: Een uitspraak met een andere fototrol. De rechter legt helder uit dat als je een recht niet bezit dat je dat recht alleen op eigen naam uit kunt oefenen met een privatieve lastgevingsovereenkomst, art. 7:423 BW. Vertaald naar fotoclaims betekent dat: Een rechthebbende fotograaf moet opdracht gegeven hebben aan de fototrol om te procederen en tegelijkertijd zijn recht op schadevergoeding opgeven. No way dat een fotograaf dat doet.
Ik weet al langere tijd dat als de rechten nog bij de fotograaf liggen dat een fototrol mede namens de fotograaf schadevergoeding moet vorderen. Het overgrote deel van de onredelijke fotoclaims dat ik onder ogen krijg zijn ermee af te wimpelen. In mijn verweren kan ik dat vanaf nu onderbouwen met het wetboek én jurisprudentie.
Van foto’s van ANP weet je niet of ANP ze bezit of beheert. ANP koopt foto’s aan, ANP had in het verleden fotografen in dienst waardoor ANP automatisch de rechten verwierf en freelancers kunnen de rechten overdragen.
Een rechter weet ook niet of een eiser de rechten bezit. En als je het als gedaagde niet betwist komt het als feit vast te staan. Breng je het wel ter sprake en de eiser blijkt de rechten slechts te beheren, dan win je als het goed is. Maar daarvoor moet je dus een dure jurist inschakelen of zelf juridisch onderlegd zijn. Dat maakt een rechtvaardig vonnis onhaalbaar voor de leek. Zo heeft de van ANP winnende gedaagde meer dan €7.000 uitgegeven aan een advocaat en slechts €150,- vergoed gekregen.
In dit kader: Copytrack heeft blijkbaar een nieuwe client, Yay Images, en heeft massaal sommaties verstuurd. Yay Images is een agency waar fotografen hun rechten behouden. De blafmails van Copytrack namens Yay Images kun je dus gerust negeren.
Wordt vervolgd
Ik heb in ieder geval veel zin in een zitting. Ik hoop dat er te zijner tijd wat mensen mee willen zodat ik niet zoals bijna 6 jaar geleden in mijn eentje tegenover 3 gemachtigden van ANP en een geïrriteerde rechter sta. Herstel, bijna in mijn eentje. Mijn man was destijds mee maar die probeerde me over te halen toch maar te schikken omdat hij meende dat de rechter de wet volgde...
Overig nieuws
Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.
Groet! De petitionaris
Met rechters die de afpersingspraktijken met fotorechten van gehaaide juristen faciliteren én de pers die daar met ANP en DPG Media vrolijk aan meedoet blijft het vechten tegen de bierkaai. Dat is al ruim 15 jaar aan de gang en toch blijven mensen de strijd aangaan met de onoverwinnelijk lijkende fototrollen.
Diefstal
Durk Bosma ontving een onredelijke fotoclaim van Roel Dijkstra en ging de discussie aan met Dijkstra’s advocaat Kitty van Boven. Dijkstra noemde Bosma voor iedereen zichtbaar een winkeldief. Daarop heeft Bosma zijn ervaring uitgeschreven, voor iedereen zichtbaar op LinkedIn.
Het frame van diefstal is totaal ongepast voor het hergebruiken van een openbaar op internet gepubliceerde foto. Je ontvreemdt namelijk niets: De rechthebbende behoudt het intellectueel eigendom en de bronfoto blijft gewoon staan op zijn plek. Daarbij is er zelden opzet in het spel, een vereiste in het strafrecht.
Gehaaide juristen gebruiken het frame van diefstal om de heksenjacht op stockfoto’s een nobel tintje te geven. Dan lijkt de fotograaf slachtoffer. En het zure is dat die fotograaf wel degelijk slachtoffer is, slachtoffer van de grote persagentschappen die uit eigen naam schade vorderen!
Portretrecht
Een stichting weigerde een onredelijke fotoclaim van Roel Dijkstra over een door de geportretteerde verstrekte foto te betalen en had met inschakeling van een aardige -lees te betalen- advocaat de rechtszaak in eerste aanleg gewonnen. Dijkstra heeft hoger beroep aangetekend en de stichting heeft, zonder dat zij daarvoor eigenlijk de financiële middelen had, de advocaat ingeschakeld die het hoger beroep van een soortgelijk geschil won. Ik vrees dat de stichting failliet gaat als ze verliezen. In dat geval heeft ook Dijkstra pech, van een kale kip valt niet te plukken.
Ik zag maar liefst vier geschillen van Roel Dijkstra over in opdracht gemaakte portretfoto’s. Mijn inziens overtreedt Dijkstra zelf de wet door deze foto’s zonder toestemming van de geportretteerden op te nemen in zijn beeldbank en deze foto’s te exploiteren. Een portretfoto is namelijk een persoonsgegeven en valt onder de AVG. Mijn inziens kan Dijkstra dus überhaupt geen licentie-inkomsten zijn misgelopen.
Ik roep alle geportretteerden die in de beeldbank van Dijkstra staan op een verwijderingsverzoek in te dienen. Voorbeeldbrief.
Misleiding
Ik heb ANP gedagvaard. De uitspraak van destijds is mijn inziens op een leugen gebaseerd en ik wil het vonnis laten herroepen wegens bedrog. Mocht ik verliezen start ik een crowdfunding op. Kan ik wederom laten zien dat er geen rechtsbescherming is en dat rechters de afpersingspraktijken van gehaaide juristen en fototrollen faciliteren.
Een desinfecterend zonnetje helpt om een achterkamertjesvonnis te voorkomen. Alle publiciteit is welkom, zie mijn post op LinkedIn.
Analoge tijdperk
Steeds vaker merk ik dat de auteurswet verouderd is en daardoor tekortschiet. De wet gaat uit van openbaar maken en fysiek verveelvoudigen en daardoor verzand je in eindeloze discussies of een publicatie op internet een mededeling is aan het publiek.
Bij deze recent gepubliceerde uitspraak is mijn inziens van belang of met de automatische feed een nieuw publiek wordt bereikt. De rechter is voornemens om te oordelen dat dat niet het geval is met de foto’s die ingeladen worden van de bronserver, en wél met de foto’s die gekopieerd zijn naar de eigen server. Een discutabel oordeel daar bezoekers niet kunnen zien van welke server de foto’s afkomstig zijn.
Ik had naar aanleiding van deze uitspraak een openbare discussie verwacht of er een nieuw publiek wordt bereikt met een nieuwsfeed. Het blijft echter bij vaag geblabla over embedden en dat een nieuwsfeed niet onder de exceptie van citaat en nieuws valt.
Hoogste tijd voor een update van de auteurswet!
Overig nieuws
1. Art. 19 en 20 Aw zijn in het digitale tijdperk niet meer nodig.
2. Stichting de Thuiskopie kan opgeheven worden, er wordt nauwelijks nog gekopieerd vanuit legale bron voor privégebruik.
3. Deel 6 van mijn Kafkaëske ervaringen met de overheid gaat over de Raad voor Rechtsbijstand.
4. De petitionaris heeft haar diploma Mediarecht binnen.
5. Ondanks eerdere fouten waar de claims zijn ingetrokken blijft ANP de fout ingaan met publieke foto’s.
Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie, deel je ervaringen met fototrollen online en laat portretfoto’s verwijderen uit beeldbanken met deze voorbeeldbrief
Groet! De petitionaris